بی انصافی من

دیروز خواهر یکی از همکارام رو که لنفوم هوچکین داره و شیمی درمانی و رادیوتراپی میکنه آوردن آزمایشگاه که اگه بشه براش سرم بزنیم چون بیمارستان نتونسته بودن رگش رو پیدا کنن .

من و یکی از همکارام خیلی تلاش کردیم تا تونستیم بعد از سه چهار بار سوراخ کردن دست و پاش بالاخره از قوزک پاش یه رگ بگیریم ،وقتی رنج و عذاب اون دختر بیست ساله رو دیدم و خودم قاضی خودم شدم دیدم که من چقدر بی انصافم که با تن سالم هنوز هم دارم دنبال یه فکر میگردم تا ناراحت باشم و اون بشه علت بی حوصلگیم.

خدایا بابت دختر سالمی که بهم دادی و  فرصت دادی که رشدو بالندگیش رو ببینم ازت ممنوم،و ازت معذرت می خوام که اینقدر بنده بی انصافی ام .

منو بابت ناشکریهام ببخش خدایا